Viaggio In Macchina Vol.1

Jaja mensen dit is Itiliaans voor R-r-r-r-r-ROAD TRIP! ( Denk ik als ze me niet in de zeik nemen...).

Want ik ging samen met de Itiliaanse Luca,Giada en Dutch Jack met een Hyundai Excel rijden van Tanunda naar Perth!

We hebben achteraf gekeken ons een beetje verkeken, dachten dat we zo'n 3000km moesten rijden maar het werden er uit eindelijk iets minder dan 5000 km:D!
Heerlijk!

Ga allemaal maar even lekker op je dooie gemakje zitten want dit word mijn langste verslag ooit, zo veel meegemaakt, gezien gedaan en beleefd.!

So Sit down , relax and here it comes!



Het verhaal:

Het begon met Paasweekend het was een prachtige dag, de vogeltjes waren buiten het druiven seizoen was afgelopen en ik was terug van mijn haaien avontuur ( remember ?) , Ik was nog altijd in het hostel in Tanunda.
De Itilianen jack en ik waren ons reisschema aan het maken maar eerst moest we de Hyundai Excel asap laten checken voor we aan de trip begonnen omdat deze auto een raar geluidje maakte zon 15 jaar oud is en al bijna 300.000km op de teller heeft staan. Maargoed je kent het wel alles is dicht met pasen dus dit moest wachten tot Dinsdag de 10e, we hebben de autoradio laten vervangen (wat enkel een casettespeler betzat en met kerstliedjes alleen word je gek!)
Dit koste ons alleen al 160 dollar..
gelukkig was de checkup maar 50 dollar dus we waren ready to go!
Het rare geluid was de uitlaat btw, en werd ons verzekerd dat het geen kwaad kon ( zat een gat in) later hier meer over :D!

11 april 2012;

Finally! We verlaten Tanunda's vreselijkste hostel manager, na onze middelvingers prachtig te hebben geshowed, de tennisrackets van het hostel te hebben gestolen ( stiekem, altijd handig). Zijn we op weg gegaan naar wat onze eerste bestemming was aan het eind van de dag; Flindes Ranges national park, was ongeveer 5u rijden door de middle of nowhere, maar dit was nog maar het begin..
We kwamen eens in de 15 minuten een auto tegen waarop in Australie iedereen naar elkaar zwaait, heb je toch nog beetje goed gevoel met al die vriendelijke mensen mocht je aan de kant van de weg komen te staan met panne...

Maargoed we sliepen in een trailerpark in een cabin prima, eigen bedden, gas licht en water en waren op 40 min afstand van flindes ranges.. Die avond een mooie zonsondergang gezien van een bergtop in de buurt en toen gaan slapen.

12 april 2012. Flindes Ranges

We zijn naar flindesranges gegaan dat een enorme steen / pound en hier hebben we een wandeltrack gedaan naar de binnenkant van het geheel waar je een prachtig uitzicht had.
Daarna zijn we gaan rijden naar wat ons idee Port Lincoln, dit zou zo'n 8u rijden zijn maar we waren rond 15u al in Port Augusta, wat je halverwege kan noemen.
Net buiten Port Augusta (40 km in middle of nowhere ) sloeg het noodlot toe, met een grote knal en een klote herrie. Onze uitlaat brak in 2e , net achter de engine. Super dus met schoenveters de uitlaat proberen vat te maken aan de auto maar dit was natuurlijk zinsloos, ondertussen werden we aangevallen door mieren en miljoenen vliegen maar goed dat was niet onze grootste zorg! Want hoe kwamen we terug.
Uiteindelijk heeft jack met mijn mobiel die nog net internet ontving 5 of 6 monteurs opgebeld om te vragen of we daar terecht konden, en gelukkig was er eentje die wat overuurtjes maakte.

Wij met 30km per uuur terug gereden naar Port Augusta, half over de vluchtstrook ( zand) en op asfalt om een goede helling in de auto te maken zodat de uitlaat niet bleef hangen achter de weg of een steen.

18.30u kwamen we dan eindelijk aan in Port Augusta , monteur opgezocht die had tot onze verbazing nieuwe uitlaat al klaar liggen en wat schroefjes zat er binnen 30 min een nieuwe op. ! Geweldig! 180 dollar lichter. maar dat valt te overzien met zn 4e. Toen caravan park geboekt weer een cabin in Port Augusta en we zijn gaan slapen.

13 april 2012 ; Port Augusta - Coodliepark

Een gemiddelde rijdag met zo'n 400km te gaan, 9u ons bed uit en "On the road again" !
Onze nieuwe uitlaat waren we helemaal blij mee want we hoefde de radio niet meer zo hard te zetten haha! We hebben Port Lincoln uit ons schema gehaald omdat we misschien in tijd nood zouden komen. ( en ik daar toch al was geweest) . En zijn dus van Port Augusta via Lock en uiteindelijk naar Elliston gereden. Hier zagen we eindelijk de zee weer ! Geweldig, kwamen een labrador tegen aan de kust waar we mee hebben gespeeld in de zee ! Wat een prachtbeest en die hebben we een van onze tennisballen gegeven..

Hierna zijn we doorgereden naar Coodlie park wat een Organic farm is maar ook een YHA hostel.
Prachtige locatie en we hadden geluk er was nog 1 cabin over, de goedkope kamers waren helaas volgeboekt want er is een tour die dezelfde route als ons volgt en die daar dus ook stopt.

Super grappig want in die tour zat een van de nederlandse meisjes van Jacks begin groep en die ik ook heb ontmoet in Sydney!

Savonds zijn we met de groep van hun gratis meegegaan op een bustour over het terein, wombats en kangoeroes spotten.. en heb ik de meeste sterren in mn hele leven gezien! Pitzwart en het was kraakhelder!

Hierna gaan slapen en volgende dag wilde we zwemmen met Dolfijnen, en zeehonden. Helaas kon dit niet dus we moesten ons zelf een dagje vermaken.

13 april .. Coodlie park nog altijd.

Lekker uitgeslapen ontbijtje en toen maar eens gekeken wat we in de buurt konden doen.
Jaja de hostel eigenaar vertelde ons dat je hier van grote duinen aan de kust super kon sandboarden, dus we kregen 3 sandboards van hem en ( enkel de mannen) gingen sandboarden!
Super vet gaat super hard alleen als je op je bakkes gaat doet het wel pijn het is niet zoals sneeuw, dus zitten of op je buik was het beste..

De duinen deden me erg denken aan Nederland alleen zijn ze hier ongeveer 3x zo groot en hoog en lopen ze ook veel verder het land in !

Na een paar uur sandboarding en helemaal naar het gaatje van die duinen op lopen en het relaxte naar beneden glijden hebben we een duik in de zee genomen ( KOUD!) en zijn we terug naar coodliepark gegaan waar we heerlijk van een biertje hebben genoten. We kregen te horen dat we de volgende dag op de boot konden naar de dolphijnen en zeehonden en we zijn op tijd naar bed gegaan.

14 april 2012 Dolphins & Sealions!

Van Coodliepark ongeveer een uurtje rijden daan Bairds bay waar we met de boot werden opgepikt in ons wetsuite werden gehezen.

Klein bootje en we waren dus in een baai, rustige zeetje en het was 9.30u in de morning! Best fris en het water viel nog altijd een beetje tegen maargoed de Dolfijnen hadden erzin in en wij dus ook!
Dit is een eco tour wat betekende dat ze niet werden gevoerd en dat hier volkomen op vrije wil naar ons toe zouden komen !

En dat deden ze, we werden met zn alle in het water gegooid met een snorkel en de dolfijnen waren super nieuwschierig kwamen langs zwemmen en circelde om je heen en als je beetje gek deed in het water en naar beneden zwom kwamen ze super dichtbij, je kon ze aanraken maar dat vonden ze niet leuk.A fijn na ongeveer uurtje in het water te zijn geweest met deze beesten werden we weer in de boot gezet, en gingen we een stukje verderop naar de rotsen waar de sealions waren!

Deze kwamen bij het zien van de boot alleen al van de rotsen afspringen en gingen gelijk naar de boot toe echt het was net het dolfinarium!
Zijn net echte honden want ze wilde alleen maar spelen wat betekende rondjes om je zwemmen sommige drukte hun neus tegen je duikbril aan en als je onderwater koprollen maakte deden zij dat ook , na ik had het niet meer dit was echt super vet !

We hadden een boei gemaakt van een zwemvest dat met een stuk lood op zn plek bleef maar de Seelions vonden het wel erg leuk om om met dat ding aan de haal te gaan, wat betekende dag de gids elke keer moest zwemmen omdat er 2 zeeleeuwen ervan door gingen met de zwemvest. Ook was er een sealion die best happerig was en die vond het leuk om je soms even netzoals een puppy in je voeten te bijten, niet hard maar om te spelen..

hier heb ik ongeveer 1,5u in het water gelegen en toen kreeg ik het super koud dus de boot opgegaan en hierna zijn we terug gegaan naar bairds bay .! Dit was een ervaring om nooit te vergeten super vet !

In de middag zijn we met de auto gaan rijden daan wat ze noemde Streaky bay want hier was een jaarlijkse vismarkt, waar we heerlijk visje hebben gegeten en ik een nieuw vest moest kopen omdat het koud was en ik me A&F vest heb laten liggen ergens in een cabin in Port Augusta (handig).

Hierna zijn we door gereden naar Penong en hebben we inkopen gedaan in Ceduna dat voor de grote Nullabor vlakte ligt en het laatste grote "Dorp " met supermarkt ( beetje redelijke prijzen) voor 1500km!
Sliepen wederom weer in een cabin echt super !

15 april ? Penong -> Mandura 700KM!

jup dit was onze eerste grote dag in de middle of nowhere, vanaf Penong was er niks meer geen supermarkt enkel benzine stations waar je voor een pak plain pasta alleen al 10 dollar betaalde.
Je zal het niet geloven maar de benzine prijs was hier dus ook hoog en nog hoger dan nu in Nederland! want je betaalde voor een litertje ongelood zo'n dikke $2,13! Moet toch niet gekker worden..

Dus onze auto volgepakt met goedkope pasta en blikvoer voor paar dagen en we zijn gaan rijden.
Het is precies zoals je je het voorstelt. Rechte weg zover het oog kan zien, rood zand, heuvels en kleine plantjes overal waar je kijkt.
Eens in het half uur kom je een auto tegen of een Road train en dan zwaaien we weer allemaal heel blij!

Soms even aan de kant van de weg gestopt want wat een zich, zo sta je op de vlakte en als je naar de kust rijd 1km van de weg kan je de kustlijn zien, dat is gewoon rots en 100m naar beneden. Grote golfen en dan heb je de oceaan heel vet!

Daarna reden we door naar Bordervillage ( dorpjes worden hier op de kaart aangeteken als een tankstation met een winkeltje en een klein roadhouse) juist helemaal niks dus !
Border village moest onze auto open, werd alles gecontroleerd op fruit en groente want die mocht je niet meenemen van Zuid naar West Australie! Domzeg, dus wij allemaal nee we hebben niks wat denk je. heeft Giada vergeten een appel weg te gooien.. en maar blijven zeggen dat het niet van haar was, nee van de kabouters zeker hahah !
Niks ernstigs appel werd ingenomen en we zijn doorgereden naar madura.

Je kan in de Nullarbor absoluut niet rijden in de avond of wanneer de zon ondergaat want dan springen de kangoeroes over je auto heen! overal waar je rijd zie je roadkills van wombats en kangoeroes, stiekem hoopte ik dat we er ook eentje zouden aanrijden, s toch weer iets dat je van je bucketlist kan afstrepen right, maar ook hier later meer over want ik had gewenst dat ik dat niet zei later!

16 april, madura - Esperance 700/800KM.

De nullarbor bijna achter ons hebben gelaten vervolgde we de weg wat voor ons een hele lange dag ging worden.
De irritaties gaan toch opdagen na zo lang in de auto te zitten met elkaar, natuurlijk paste alles niet perfect ( 3 backpacks in de boot ( achterbak) en een backpack op de achterbank tussen 2 peeps in tas bovenop en voorste een tas tussen ze voeten. De auto zat VOL!

Dus kleine irriaties als wie voorin zit , wie rijd en het grote leeftijdsverschil werden een beetje merkbaar. Luca en Giada zijn 26 en 25 en Jack is 29. Luca en ik waren soort broeders in kwaad en liepen iedereen in de zeik te nemen en constant te klooien waarbij Giada alleen maar de hand voor der ogen sloeg en jack soms heerlijk kon klagen over bijvoorbeeld dat ik mn sinasappel schil uit het raam kon gooien. Uiteindelijk is er niks erg gebeurt en hebben we een super road trip gehad maargoed.

We vervolgen onze weg dus vanaf madura naar Esperance waar we ons een belangrijk punt passeren ; DE LANGSTE RECHTE WEG VAN AUSTRALIE! jaja ! Geen bochten, geen afslagen en geen huizen dorpjes of andere dingen.
90 Miles straight ofwel 146.6 KM!
en ook de 2e langste van de wereld.

Na dikke 500km vanaf mandura kwamen we dan eindelijk in het eerste "Grote" dorp aan sinds Ceduna.
We waren in Norseman!Hier hebben we geluncht eindelijk weer kaas en ham gegeten ipv een week lang stomme saaie Jam!

Hierna zijn we zon 250km naar het zuiden gereden tot we net voor het vallen van de avond eindelijk in Esperance waren een prachtige kuststad met 10.000 inwoners.
We hadden weer Bereik met onze telefoons internet en de prijzen waren weer goed ( $1.50/ L petrol)
Hier hebben we weer in een hostel geslapen goedkoper dan de rest en dit was prima :)


17 april Lucky Bay ( Esperance)

Deze dag hebben we even onze rust gekomen en wilden we Esperance en het bekende nationalpark ernaast te gaan bekijken. ( Cape le Grand)
Met prachtige stranden.
Het mooiste strand was Lucky bay wat het 2e meeste witte strand was dat ik in mn leven heb gezien! Het was een baai waar de kangoeroes op het strand liepen ( enige plek in Australie) en hebben hier een duik in de zee genomen dat eindelijk beter te doen was dan de rest van de zuidkust.

We liepen hier ook nog eens een paar nederlanders tegen het lijf van de ALO, ik ga geen idee maar Jack die de Alo ook heeft gedaan herkende een van hun, hiermee hebben we even staan praten en een van de meiden bleek de tweelingzus te zijn van Hans een vriend uit Velserbroek, echt super toevallig!

Na een paar uur hebben we zijn we weer terug naar het hostel gegaan en hebben we nog even met de nederlanders afgesproken en reisverhalen gedeeld.


18 april Esperance - Albany

we zijn de volgende dag van Esperance naar Albany gereden zo'n 400 km en dit was eindelijk een noemenswaardige stad ! ( wat betekende Hungryjacks, Macdonalds en KFC! in 1 straat)!

Hier hebben we jack achter ons gelaten want die wilde hier werk gaan zoeken.

19 april. Albany

Even albany verkent en de kust, Blowholes waar het water uit de rotsen spuit, natural bridge australie ( google maar ). En naar een strand gereden waar allemaal vissers op zalm aan het vissen waren wel vet om te zien!

Daarna terug naar het hostel en na wat biertjes weer naar bed.

20 april Albany - Dunsburough

We zijn vertrokken, Doei jack, en zijn opweg gegaan naar wat de Treetop walk zou heten, het landschap veranderd echt snel in australie als je zo reist een van de dingen die ik echt geweldig vind van hier ! Zo rij je eerst over de vlaktes en dan naar prachtige rotsachtige kustlijnen en het gedeelte van ALbany naar Dusnburough is een groot WOUD!
Maar echt bomen gewoon 80 meter hoog!

Echt een plaatje om te zien,
De treetop walk was in de buurt van Denmark/ Walpole en daar liepen we dus over een soort van grote reling 50 meter boven de grond tussen de toppen van de bomen! Super hoog en de brug staat niet met palen in de grond waardoor het soms nogal heen en weer kon gaan!
Hier hebben we bomen van zon 400 jaar oud gezien! en prachtige planten.

We zijn na deze treetop walk doorgereden naar Pemberton waar we om uurtje of 5 aankwamen bij het hostel.

Het hostel was echter een grote teringzooi in een dorpje waar je niet dood gevonden zou willen worden en we hebben snel besloten ondanks dat het donker werd dat we door zouden rijden naar Dunsburough!

Sweet mother of .. jaja want zoals ik al eerder zei in dit grote verhaal, savonds met zonsondergang komen de kangoeroes in beweging wat een paar keer heeft geleid dat we een beest van dikke 100kilo op onze moterkap hadden.
Die beesten zijn volgens mij zo stom als wat want ze springen met 3 hupsen over de weg net voor je auto langs of ze blijven op het midden van de weg staan. Ik reed en was al pittig moe maar heb nog nooit zo geconcentreerd gereden, luca zat naast me en zat bijna met zn gezicht tegen de vooruit geplakt om kangoeroes te spotten zodat we ze niet zouden raken, wat een einde zou betekenen voor onze geliefde hyundai excel..

na 2,5u met maar 70km over de snelweg door de bosssen te zijn gegaan kwamen we dan eindelijk aan in Dunsburough waar we een prachtig YHA hostel vonden ( google maar) aan de kust.
Het was echt een chillplek wat als het zomer was geweest heerlijk zou zijn.
Maar nee het was winter, en dat hebben we gemerkt sinds Albany met veel regen, bewolking en kou! het was namelijk maar 18 graden.. echt als ik denk aan nederland word ik niet zo vrolijk maargoed.


21 april Dunsburough

Ook hier zijn we een dagje gebleven zijn wat rond gaan touren door de omgeving naar de Chocolat fabriek van margeret river en some wineries! Enkel na al die druiven in tanunda zagen we dit niet zo meer zitten.. Dikke vinger het was mooi geweest en we gingen weer terug naar het hostel.

22 april TO PERTH IT IS!


Eindelijk we zijn in een stuk door gereden de laatste paar honder kilometer naar Perth city,
de hostels zaten flink vol en waren erg duur en ik was alweer bijna door mijn geld heen.. mijn terug vlucht stond toendertijd nog op 9 mei dus ik moest hier 2 weken uithouden.
En als er iets is waar je naar uit gaat kijken die laatste weken is het wel je bed thuis in nederland je vrienden/ familie en waterpolo!

Perth aangekomen hebben we gemeet met wat mede druivenplukkers uit Tanunda;Thamar en Julien en zijn we Japans gaan eten voor een prikkie super!

De laatste we(e)k(en) zal ik gaan uitleggen als ik thuis ben en dat zal dus mijn volgende en laatste verslag worden want jaja aan alles komt een einde!

Tot ZIENS! Kan ik nu eindelijk zeggen!

Zie jullie in Nederland ergens komende weken!xx